Ouderschap in de overgang naar een nieuw jaar
Op bepaalde momenten van het jaar, bijvoorbeeld tussen kerst en oud & nieuw, lijkt de tijd even zachter te worden. Alsof het leven ons uitnodigt om niet vooruit te rennen, maar om terug te kijken — met mildheid.
Wat heb je het afgelopen jaar geleerd over je kind?
Waar ben je dankbaar voor in de opvoeding?
Wat wil je graag blijven doen in 2026?
Dit zijn vragen waar ik deze dagen even bij stilsta. Een moment om te reflecteren, om sommige dingen los te laten en andere juist bewust mee te nemen.
Het ouderschap gaat altijd door. Soms voelt het als een constante marathon. En juist daarom is het zo belangrijk om af en toe te vertragen en stil te staan bij wat er goed gaat, waar je dankbaar voor bent en wat je wilt blijven doen.
Veel mensen gebruiken deze periode om na te denken over goede voornemens of nieuwe doelen. Misschien herken je de gedachte: ik moet het volgend jaar beter doen. We leven in een prestatiegerichte maatschappij: we moeten targets halen, kinderen moeten goede cijfers krijgen, en alles moet steeds mooier, groter, sneller of beter.
Bij ouderschap ligt die nuance net anders. Het gaat niet om mooier, groter of sneller opvoeden (al is het soms fijn als je kind ’s ochtends wat sneller klaar is), maar om bewuster ouderschap. Bewust kiezen wat je wilt blijven doen en wat je misschien anders wilt aanpakken, zodat je kunt blijven groeien als vader of moeder.
Wat mag je meenemen?
Probeer eens terug te denken aan momenten waarop er écht verbinding was. Momenten van gedeelde emotie of plezier. Ik denk zelf aan een wandeling met het gezin in het donker tijdens een vakantie, samen een film kijken, of het moment dat we hoorden dat onze zoon geslaagd was. Wat maakte deze momenten zo waardevol?
Vaak zijn het niet grote opvoedtechnieken, maar vaardigheden als begrip, samen in spanning kunnen zitten, emoties delen en aanwezig zijn.
Stel jezelf eens deze vragen:
Wanneer voelde ik me dit jaar echt verbonden met mijn kind? En als gezin?
Welke eigenschappen van mij waren toen helpend?
Wat heb ik als ouder gedaan waar ik trots op ben?
Wat mag je achterlaten?
Elk jaar kent ook moeilijke momenten. Misschien was er veel strijd in huis, speelde ziekte een rol, of waren er situaties die nog steeds verdriet of spanning oproepen.
Ik merkte zelf – toen ik onlangs een podcast luisterde – hoe mijn aandacht weer steeds meer naar schoolcijfers was gegaan. En hoe ik daarmee uit het oog verloor hoe het écht met mijn kind ging. Die focus op prestaties wil ik graag achterlaten. In het nieuwe jaar wil ik meer interesse tonen in wat mijn kind bezighoudt en belangrijk vindt.
Misschien herken je ook dingen die je wilt loslaten, bijvoorbeeld:
onrealistische verwachtingen van jezelf of je kind
het vergelijken met andere kinderen of gezinnen
schuldgevoelens over het idee dat je ‘niet genoeg’ bent
Loslaten betekent niet dat het je niets kan schelen. Het betekent dat je ruimte maakt voor mildheid.
Een klein quality time moment
Je kunt dit overgangsmoment klein en betekenisvol maken. Neem tien minuten — alleen, met je partner of met je kind — en sta samen stil bij deze vragen:
Dit neem ik mee…
Dit laat ik achter…
Of, met je kind:
Wat willen we blijven doen?
Waar willen we het komend jaar vanaf? / Wat mag volgend jaar minder zwaar zijn?
Niet om iets te fixen, maar om te luisteren.
Misschien begint het nieuwe jaar niet met een lijst goede voornemens, maar met een houding: iets meer zachtheid, iets minder moeten. Voor je kind — en voor jezelf.