Als kind vond ik het vreselijk moeilijk om uit logeren te gaan. Op het moment dat we moesten gaan slapen bedacht ik mij dat ik eigenlijk veel liever in mijn eigen bed wilde liggen. Stilletjes lag ik in mijn bed te snikken. Heimwee…het is een soort grote onweersbui die je opeens overvalt, waarbij je gevoel en gedachten even helemaal uit elkaar lopen. Voor ouders soms erg ingewikkeld, want je gunt je kind het plezier van logeerpartijtjes en zomerkampen. Hoe ga je hier als ouder nou mee om?